Na Trzydniowiański Wierch istnieją dwa warianty wejścia od strony Doliny Chochołowskiej. Pierwszy z nich znajduje się przy Polanie Trzydniówki oddalonej od Siwej Polany o niecałe 1,5 h drogi. Drugi zaś wariant odchodzi bezpośrednio od Polany Chochołowskiej. Dzięki temu, trasę na Trzydniowiański Wierch można zaplanować w formie pętli, pod warunkiem niskiego stopnia zagrożenia lawinami. Albowiem obszar, na którym znajduje się Trzydniowiański Wierch, narażony jest na występowanie lawin, szczególnie w południowej części zbocza.
Region: Tatry Zachodnie Czas: 7:40 h Dystans: 20,9 km Suma podejść: 1009 m Suma zejść: 1007 m
Początek szlaku: Siwa Polana (Dolina Chochołowska)
Koniec szlaku: Siwa Polana (Dolina Chochołowska)
Trzydniowiański Wierch zimą
Trasa z Doliny Chochołowskiej
Trasę na Trzydniowiański Wierch zimą należy rozpocząć z Siwej Polany, położonej u wylotu Doliny Chochołowskiej. Z kolei na Siwą Polanę można dojechać samochodem lub autobusem w ramach podhalańskiej komunikacji. Szczegółowy opis sposobów dojazdu do Siwej Polany, można znaleźć we wpisie: Grześ, Rakoń, Wołowiec: trasa zimą, szlak z Doliny Chochołowskiej. Warto jeszcze wspomnieć, że wejście na teren Tatrzańskiego Parku Narodowego jest płatne i aktualnie wynosi 10 zł (2025). Pełen cennik dostępny jest na stronie Tatrzańskiego Parku Narodowego/cennik.
Rozpoczynając trasę na Trzydniowiański Wierch zimą w pierwszej kolejności należy pokonać odcinek od Siwej Polany, aż do Polany Trzydniówka. Wskazany odcinek trasy przebiega wzdłuż oznaczeń szlaku zielonego , a jego czas przejścia szacowany jest na około 1,5km. Podczas wędrówki płaskim odcinkiem szlaku do przejścia jest około 6 kilometrów. Z kolei na Polanie Trzydniówka należy skręcić w lewo i podążać szlakiem czerwonym aż na szczyt Trzydniowiańskiego Wierchu.
Dolina Chochołowska
Dolina Chochołowska, odejście szlaku czerwonego
Trzydniowiański Wierch zimą
Ile się idzie na Trzydniowiański Wierch?
W przeciwieństwie do bardzo łagodnego przebiegu szlaku zielonego łączącego Siwą Polanę z Polaną Trzydniówka, szlak czerwony już od pierwszych metrów pnie się znacznie ku górze. Dzięki temu, w miarę szybko można nabrać wysokości, aczkolwiek podejście miejscami jest dość strome. Początkowo szlak czerwony prowadzi na otwartej przestrzeni, a następnie przekraczając granicę lasu wkracza w obszar o najbardziej odczuwalnym przewyższeniu. Co więcej na tym odcinku szlaku mogą pojawiać się oblodzenia, a zatem warto jest mieć na wyposażeniu raki lub chociażby raczki, które zdecydowanie pomogą na podejściu. Nie zalecam wejścia na Trzydniowiański Wierch wyłącznie w samym górskim obuwiu.
Opisywany fragment szlaku czerwonego prowadzi tzw. Krowim Żlebem, na obszarze którego w okresie zimowym mogą występować lawiny. Wobec tego przed zimową wędrówką na Trzydniowiański Wierch należy zapoznać się z aktualnymi warunkami lawinowymi na stronie Tatrzańskiego Parku Narodowego/lawiny.
Dolny fragment szlaku czerwonego
Dolna część szlaku czerwonego
Widok z podejścia w stronę doliny
Przekraczając granice lasu można odczuwalnie zauważyć, że podejście nieco łagodnieje. Jednocześnie po raz pierwszy można podziwiać szerokie panoramy. Kierując wzrok na lewo z łatwością można zauważyć Starorobociański Wierch o charakterystycznym kształcie piramidy. Ponadto z chwilą podchodzenia na Trzydniowiański Wierch z prawej strony szczytu coraz bardziej widoczna jest trasa od Rakonia aż po Wołowiec. Czas przejścia od Polany Trzydniówki na Trzydniowiański Wierch to 2h, podczas których do pokonania jest troszkę ponad 2,5 km..
Szlak na Ttrzydniowiański powyżej linii lasu
Szlak na Ttrzydniowiański powyżej linii lasu
Końcowe podejście na Trzydniowiański
Końcowe podejście na Trzydniowiański
Widok na Wołowiec ze szlaku czerwonego
Trzydniowiański Wierch ze szlaku czerwonego
Trzydniowiański Wierch zimą
Co widać z Trzydniowiańskiego Wierchu?
Z Trzydniowiańskiego Wierchu roztacza się przepiękna panorama na główne granie Tatr Zachodnich. Na pierwszym planie widoczny jest Kończysty Wierch, a tuż za nim Starorobociański Wierch i Jarząbczy Wierch. Ponadto przy sprzyjających warunkach pogodowych można dostrzec strzeliste wierzchołki Tatr Wysokich, w tym Rysy czy Gerlach. Z kolei w przeciwnym kierunku na horyzoncie widoczny jest szczyt Łopaty, Wołowca, a także słowackich Rohaczy. Panorama z Trzydniowiańskiego Wierchu należy do jednej z najbardziej szerokich w Tatrach Zachodnich.
Widok z Trzydniowiańskiego Wierchu na Starorobociański
Trzydniowiański Wierch panorama
Trzydniowiański Wierch zimą
Czy szlak na Trzydniowiański Wierch zimą jest trudny?
Szlak na Trzydniowiański Wierch zimą nie należy do tras łatwych, ani do tras trudnych. Podejście na Trzydniowiański Wierch od Polany Trzydniówki Krowim Żlebem w porównaniu z chociażby z zimowym wejściem na Grzesia jest zdecydowanie bardziej strome. Aczkolwiek jest to jedynie niewielki odcinek, po którym teren ulega znacznemu wypłaszczeniu. Problemem może okazać się jednak zejście z Trzydniowiańskiego Wierchu, gdy teren będzie oblodzony. Wobec tego warto jest rozważyć powrót przez Dolinę Jarząbczą, która charakteryzuje się o wiele łagodniejszym profilem trasy.
Trzydniowiański Wierch zimą
Zagrożenie lawinowe przy zejściu Szerokim Żlebem
Z Trzydniowiańskiego Wierchu można kontynuować wędrówkę na Kończysty Wierch lub skierować się w drogę powrotną do Doliny Chochołowskiej. W przypadku niskiego stopnia zagrożenia lawinami polecam zejście do Polany Chochołowskiej przez Dolinę Jarząbczą. W tym celu należy zejść szlakiem czerwonym po południowym zboczu Trzydniowiańskiego Wierchu. Schodząc w warunkach zimowych może okazać się, że ścieżka może być mało widoczna, ze względu na zawiany śnieg. Wobec tego, aby odnaleźć jej początek należy najpierw skierować się w stronę Kończystego Wierchu, a następnie po przejściu kilkunastu metrów skierować się w dół zbocza skręcając łagodnie w prawo.
Trasa przebiega przez obszar Szerokiego Żlebu i zgodnie z mapą lawinową należy do rejonu o bardzo wysokim stopniu zagrożenia lawinami. Dlatego warto jest na bieżąco śledzić komunikaty Tatrzańskiego Parku Narodowego. Schodząc Szerokim Żlebem do Doliny Jarząbczej należy zachować ostrożność, gdyż ścieżka momentami jest wyjątkowo wąska i miejscami przebiega nad urwiskiem.
Początek zejścia szerokim żlebem
Mapa zagrożenia lawinowego w okolicy Trzydniowiańskiego
Widok podczas zejścia szerokim żlebem
Odcinek szerokiego żlebu do Doliny Jarząbczej
Odcinek szerokiego żlebu do Doliny Jarząbczej
Końcowy fragment Szerokiego Żlebu
Trzydniowiański Wierch zimą
Dolina Jarząbcza
Po opuszczeniu rejonu Szerokiego Żlebu szlak czerwony wchodzi w las kierując w stronę Doliny Jarząbczej. Większość szlaku prowadzi wśród drzew i dopiero na Polanie Jarząbczej wychodzi na otwartą przestrzeń. Warto wiedzieć, że na mapach turystycznych miejsce to oznaczone jest jak Jarząbcze Szałasiska, a sama nazwa pochodzi zaś od szałasów, które niegdyś stały na polanie. Z kolei tuż za polaną szlak czerwony ponownie przekracza granice lasu, aby następnie doprowadzić do skraju Doliny Jarząbczej. Odcinek od Trzydniowiańskiego Wierchu do wylotu Doliny Jarząbczej to około 4,8 kilometra drogi, na pokonanie którego należy przeznaczyć do 2h.
Przy wejściu do Doliny Jarząbczej
Jarząbcze Szałasiska w Dolinie Jarząbczej
Trzydniowiański Wierch zimą
Szlak papieski i Polana Chochołowska
Na końcowym fragmencie zejścia szlakiem czerwonym , pojawiają się oznaczenia szlaku żółtego zwanym również szlakiem papieskim. Na tym odcinku drogi dwukolorowy szlak przechodzi przez Wyżnią Polanę Chochołowską, z której podziwiać można Schronisko PTTK na Polanie Chochołowskiej. Następnie szlak wyprowadza bezpośrednio na Polanę Chochołowską. Ostatni etap wędrówki to powrót do Siwej Polany wzdłuż oznaczeń szlaku zielonego . Na drogę powrotną do Siwej Polany należy zabezpieczyć około 2h czasu, podczas którego do przejścia jest jeszcze 7 km trasy.
Schronisko PTTK na Polanie Chochołowskiej
Szałasy na Polanie Chochołowskiej
Polana Chochołowska zimą
Podsumowując: szlak na Trzydniowiański Wierch nie jest szlakiem dla nowicjuszy, ale również nie jest trasą wyjątkową trudną. Jakkolwiek decydując się na jej przejście należy bezwzględnie sprawdzać aktualne warunki lawinowe przed wyjściem, a także tak zaplanować trasę, aby wrócić przed zmrokiem. Zima w Tatrach jest przepiękna, ale może być też niebezpieczna i o tym trzeba pamiętać.
Szukasz tras w Tatrach Zachodnich na okres letni? Zajrzyj: